logo

Fabeltjes van Greenpeace.

Het is een tijdje stil geweest rond de fabeltjes vertellers van Greenpeace. Sinds de EMK actie in de haven van Rotterdam bleef het, op een bericht over een samenwerkingsverband met grote trawler redderijen na, verdacht stil rond de mannen die zichzelfs als redders van de natuur beschouwen. 

De meest verkochte sensatie krant van Nederland publiceerde afgelopen nacht om half 1 op hun site een sprookje die zijn weerga niet kent, dit alleen maar als reactie van Greenpeace op het Televisie programma die avond ervoor waarin het ging over de goede Tarbot stand.(Npo 2, Nieuwsuur, 529.000 kijkers) 

‘Sleepnetvissers bedreigen Zeebaars en Tarbot.’ Zo luiden de overduidelijk kop. De kop van een internetkranten stuk die eenzijdig, subjectief en fabbelachtig in elkaar is geflanst. Niet wetenschappelijk onderbouwde feiten worden kort en bondig door Greenpeace, zij verklaren zelf onderzoek te hebben gedaan, naar voren geschoven. De hoofdoorzaak van de bedreiging rond Tarbot en Zeebaars is de niet-selectieve sleepnetvisserij. Wel geven de groene kereltjes toe dat de visstand van Tong en Schol zeer goed is. 

Het gaat goed met de Schol en de Tong maar door overbevissing met niet-selectieve vismethode worden soorten als Zeebaars en de Tarbot bedreigd. Volgens de milleuorganisatie is vooral de manier van vissen op andere vissoorten hier de oorzaak aan.”  bron: De Telegraaf. 

Bij mij vallen mijn haren, die ik toch al amper heb, van mijn hoofd wanneer ik dit lees. Waar heeft Greenpeace deze kolder op gebaseerd? Ja, het gaat super met de Tong en Schol stand, tevens het enige gedeelte wat wel klopt in het korte nieuwsbericht. Maar dat juist nu Greenpeace verklaart, net op het moment dat wij Tarbot moeten terug gooien in zee, omdat het landelijke quotum te klein is en de vangsten te groot, Greenpeace verklaart dat het slecht gaat met de Tarbot, daar valt toch echt mijn bek van open. Hebben ze er überhaupt wel over nagedacht dat Zeebaars momenteel in hun trek periode zit, netzoals vogels, waardoor zij amper te vangen zijn? Daarbij komt kijken dat Zeebaars geen bodem vis is, Greenpeace heeft het over sleepnetvisserij dat over de bodem gaat, snapt u hem nog?

De kul die wordt uitgeschreeuwd door de heren moet toch ergens zijn verzonnen. Iets moet hun hebben gedreven om dit fantasie verhaal de wereld in te helpen. Maar wat de leden van de commerciële milleuorganisatie kunnen, dat kan ik ook. 
Waarschijnlijk hebben de heren en dames de afgelopen weken een aantal rondjes, incognito als vishandelaar, door de Nederlandse visafslagen gelopen. Natuurlijk is het de ‘green addicts’ opgevallen dat er weinig Tarbot te vermarkten viel. Tja, weten hun veel dat er afspraken zijn over het beperkt aanvoeren van Tarbot. Waren deze afspraken er niet geweest dan had visserij Nederland zoveel Tarbot in een week aan land kunnen brengen als dat de Nederlandse visconsument in een jaar op eet. Maar wacht, iemand van het financiële gedeelte van Greenpeace heeft binnenskamers verklaard dat het ledenaantal terug loopt waardoor hun vakanties in gevaar lopen, uiteraard met de fiets want anders heb je teveel co2 uitstoot. 

En dat kan natuurlijk niet, dus moeten er nieuwe leden komen en dat kan maar op één manier. Door fabeltjes te vertellen die op de kat zijn kont zijn gebaseerd, oftewel eigen waarnemingen. Dat daarvoor de hard werkende visserman moet lijden. Ach, het zij zo, toch? Wij vissers zijn toch al de zwarte schaapjes van de zee dus kunnen wij deze klap ook nog wel verdragen. 

Ik vraag me vaak genoeg af wat voor levensdoel werknemers van de bekende mileuorganisatie hebben. Gaat het hun echt om het redden van de visstand in de Noordzee of zijn hun commerciële belangen belangerijker. De visstand hoeft niet gered te worden, de visstand is in jaren niet zo goed geweest. Hij is Crescendo! Overbevissing is iets dat in de Middellandse zee gebeurt, de plek waarvoor de discardban is ontstaan. Overbevissing op de Noordzee is van de jaren tachtig, niet anno nu. 
Maar goed. Voor mij is een ding duidelijk. Mocht ik straks tachtig worden en in het bejaardentehuis voor de spiegel staan kan ik mijzelf tenminste onder ogen komen. Dan weet ik dat ik op een zo’n duurzaam mogelijke manier mijn werk heb uitgevoerd. Dat ik elke dag, dat ik op zee mocht verblijven, selectief mogelijk heb gevist. Dat ik heb meegeholpen om mensen te kunnen laten eten, dat wat volgens mij erg noodzakelijk is in het leven. 

Wat zouden de mensjes van Greenpeace dan af moeten vragen? Zouden zij hun doel bereikt hebben door ons van zee af te hebben gelogen. Zouden ze dan trots zijn dat ze hele gezinnen naar de verdoemenis hebben geholpen. Zouden zij dan vol trots in een diezelfde spiegel kunnen kijken. Hopelijk zullen zij het licht ooit nog zien, veranderen zij van baan en gaan ze sexuele voorlichting geven en condooms uitdelen in landen, zoals Zuid-Afrika, waar HIV een groter probleem is dan dat hier op de Noordzee overbevissing zal worden. Maar goed, zoals Greenpeace leden hun idealistische dromen hebben, zo heb ik ook mijn dromen. 

Maar de visstand? Die is historisch hoog, en dat is echt geen droom.

P.s. De Telegraaf, als Nederlandse krant zijnde is het misschien wel leuk om een Nederlandse kotter op de afbeelding te plaatsen, niet van die Franse vissersscheepjes. 

Lees ook mijn eerder geschreven blog over Tarbot en Griet. Hij heet ‘voedselverspilling,’ en is op deze site na te lezen. 

Meer weten over het leven van een visserman. U kunt mij volgen via social media.

  • Facebook: Martijn van den Berg
  • Twitter: @romkes3
  • Instagram: deschrijvende visser

Of vraag op deze site de nieuwsbrief aan.

7 thoughts on “Fabeltjes van Greenpeace.”

  1. Je hebt helemaal gelijk. Het heeft allemaal niets met “bescherming” van de zee van doen. Het is eigenbelang. Hoe houden we ons werk en hoe blijft Greenpeace als bedrijf bestaan. Want dat is het: een miljoenenbedrijf, een multinational. Net als al die gesloten gebieden voor onze kust, niets, maar dan ook niets met bescherming van het ecosysteem te maken hebben. Puur politiek. Blijf schrijven en blijf proberen het Nederlandse volk te overtuigen van ONS gelijk. Henk ZK37

  2. Het zijn en blijven klootzakjes.
    uit ervaring in de jaren 70 weet ik dat gerichte visserij op Tarbot een veel groter risico is om het bestand naar de kloten te helpen.
    Sinds ik toen gezien hebt wat staand wand doet ben ik er nooit geen voorstander meer van geweest. en dat was niet alleen op Tarbot, net zogoed wat betreft het leeg vissen van de wrakken in die tijd.

Laat een antwoord achter aan Visserijmuseum Breskens Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Webservice door: TexelOnline.com