logo

Vriend.

Vriendschap kun je niet maken, niet afpakken, vriendschap ontstaat gewoon. Ook op een vissersschip waar over het algmeen de visser gewoon collega’s van elkaar zijn. Waar de gesprekken vooral zakelijk zijn of zonder inhoud en interesse zoals vrienden dat onder elkaar wel hebben. Toch kan het anders, soms ontstaan er banden die sterker zijn dan de bulbsteven van een kotter.

 Vriendschap kan je wel sturen, alle koersen van een kompas op. Bij echte vriendschap is dat niet nodig, die vaart als een automatische piloot zijn eigen koers wel. Zo heel erg lang heb ik niet samen gevaren met mijn vriend, maar in een korte tijd kan veel goeds ontstaan. 

Die tijd was erg gezellig, wat heb ik gelachen. Onder het genot van een bak koffie in de kombuis, of met zijn vreselijk niet lekker smakende sterrenmunt thee, deelde mijn vriend en ik verhalen en ervaringen zoals echte vrienden dat doen. Alles rondom de visserij liep als een rode draad door onze lange, bijna filosofische, gesprekken heen. Praten over kinderen een belangrijke bijzaak, over onze (in jouw geval een halve) Urker vrouwen een mooie bonus. 

Of niet vriend? Woorden zeggen veel maar zeker ook niet altijd alles. Soms waren er domweg geen woorden nodig maar hadden wij aan een blik meer dan genoeg. Een nepblaas met gebolde wangen, twee rond tollende ogen in de schedel, woorden waren dan overbodig om te weten wat de andere bedoelde. Juist normale woorden zeggen meer dan grootspraak, praatjes die niet worden gevolgd door daadjes. Geen grootspraak tegen elkaar, geen gezwets, gewoon respect naar elkaar toe. Respect die dragend als een scheepsholte in het water onze vriendschap droeg.

Vriend, jou oren moeten wel eens pijn hebben gedaan van al die praatjes die ik tegen je had. Zwijgend luisterde naar me, één en al oor, je grinnikte wat, gaf antwoord op zijn tijd. Was er wat te zeuren, dan wist ik wat er ging gebeuren. Jij zei dan je favoriete uitspraak die nog op me geheugen staat gegrift, je stuurt het nog altijd naar me in een WhatsApp bericht. ‘Laat het van je afglijden!’

Vriend, wat er ook gebeurt altijd blijven lachen. In ons geval wel eens een moeilijke opgave die wij toch met enige synisme voltooide. Flauw, droog, soms ook hard maar altijd met veel sarcasme lieten wij onze grappen de vrije loop. De timing altijd perfect, juist op het moment dat het nodig was, dat even de ban van het alledaagse moest worden gebroken. Humor die wij van elkaar begrepen wanneer een ander er niet om kon lachen. 

Vriend, wat was dat mooi die tijd met jou aan de zak. Tongen los kloppen als een geautomatiseerd visverwerkingssysteem. Zonder er te veel woorden aan vuil te maken wisten wij als een Siamese tweeling exact wat voor handeling de ander ging doen. Visstrippen werd een wedstrijd, wie als eerst zijn mandje Tongen had gevuld. Steeds maar sneller dan de ander willen totdat we niet meer sneller konden. Die strijd werd een remise, onbeslist, altijd even snel. 

Vriend, toch zijn we verschillend. Ik ben het elastiekje die om een postpakketje zit gebonden zo strak dat het elk moment met een daverende klap los kan schieten. Jij was meer de mannelijke vorm van de Mona Lisa, alles stilzwijgend met een aparte lach tot je opnemend. Jij was de rust zoals die van een stralende zondagmorgen, ik de wildernis van een daverende orkaan. Ik sprong boven de mast uit terwijl jij met beide laarzen aan dek bleef staan. Jij woont aan de ene kant van het Marsdiep en ik aan de andere kant. Ik de Bassie, jij de Adriaan. Allemaal tegenovergesteldheden die elkaar ophieven naar die hechte band.

Vriend, mensen hebben het vaak over hun rechterhand, een secundant die helpt waar nodig is. Maar jij was meer dan dat, jij hielp mij wanneer het maar moest in de machinekamer. Wij klaarde de soms onmogelijke klussen altijd met gemak. Allebei de handen vervuild van vetten en oliën maar jou kleren altijd schoner dan de mijne. Wie vergat altijd een extra poetslap voor zijn vieze handen?

Vriend, het is nu een jaar geleden dat ik je vertelde dat onze koersen niet meer hetzelfde zouden gaan worden. Veel woorden waren daar niet voor nodig, ‘sorry’ was genoeg, je snapte het toch wel. 

Vriend, die keus was moeilijk maar toch ook weer niet. Want echte vriendschap blijft bestaan ook al zie je elkaar dan niet meer zo vaak, ook al spreek je elkaar niet meer elke dag. Echte vriendschap gaat niet kapot. Echte vriendschap is niet gemaakt, het wordt niet afgepakt of gestolen. Nee vriend, echte vriendschap ontstaat.
Het gaat je goed vriend!

Mijn vriend heeft geen sociale media maar ik wel! Je kan mij volgen en meer weten over het vissersleven via,

  • Facebook : Martijn van den Berg (de schrijvende visser)
  • Instagram: deschrijvendevisser
  • Twitter : @romkes3
  • Of vraag de nieuwsbrief aan via de link op deze site. 



2 thoughts on “Vriend.”

  1. Echte vrienden zijn geweldig om te hebben.
    Maar het blijft altijd de vraag of vrienden moeten voldoen aan het beeld in iemands hoofd of mogen zij zichzelf zijn? Ik ken best wel wat mensen die niet tegen een open gesprek kunnen met als gevolg dat men snel boos en geïrriteerde wordt. Men voelt zich snel aangesproken, meestal zaken uit het verleden, jammer is dat. Persoonlijk houd ik van een open dialoog naar de hoofdsom van Gods wil; [Heb je medemens lief als jezelf]
    Dit houdt voor mij in dat ik alle mensen zie als vrienden en zeer kostbare schepselen. Dit betekent dat ik wel eens wat moet slikken, maar ik hoop ze toch te helpen naar echte vriendschap. Rede? dat we steeds meer op Jezus mogen gaan lijken. Hij kent alleen maar liefde en vriendelijkheid, bij Hem zijn we altijd veilig en mogen we onze pijn en verleden neerleggen. Daar wordt je blij en gelukkig van mensen! Doe je best te worden als Jezus.
    Groet van een vriend ook al ken ik je niet, fijne dag vrienden Ik hoop je snel te ontmoeten, Kees

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Webservice door: TexelOnline.com