logo

Geloofwaardigheid

Egoïsme is voor veel mensen een eigenschap die hun juist brengt op plekken waar je anders niet zou komen. Epke Zonderland is een voorbeeld, super spontane gast maar in zijn sport en doel om het hoogste te bereiken moet hij wel egoïstisch zijn. Geert Wilders en waarschijnlijk ook oud Europees ‘extreem groene’ minster Damanaki zijn dankzij hun egoïsme, en talent in hun vakgebied, gekomen op plekken die zij wilde bereiken. 

In de visserijbranche is egoïsme niets. Alleen op zee kan het zorgen voor een puike visserij, met grote besommingen tot gevolg, zodra je de belangenbehartigt voor vissers is egoïsme als stof op de schoorsteenmantel van grootmoeder die wekelijks door de thuiszorg wordt weggeveegd. Egoïsme is er eventjes maar wordt zeer snel weggewuifd. 

Hoe dat kan? Het antwoord is simpel. De Nederlandse platvisvloot wordt vertegenwoordigd door twee brancheorganisaties. Allebei menen zij het beste met de vloot voor te hebben. Zij behoren de monden van vissers te zijn in Den Haag en Brussel. Zij (bek)vechten tegen groene organisaties en krijgen hierbij steun, waar nodig, van onderzoeksinstantaties zoals Imares. Niets aan de hand, zo zou je zeggen. Twee is immers meer dan één. Wat nou als die twee het nooit eens zijn en strijden voor de eer van hun eigen naam? De ene pas aanschuift op het moment supreme en er ook nog eens met de eer vandoor probeert te gaan. Waar twee honden strijden om het bot gaat de derde er mee vandoor. Zo gaat dat helaas ook in Den Haag.

Vissersvoormannen hebben het gros van hun geloofwaardigheid verloren bij hoog geplaatste ambtenaren, zelfs de staatssecretaris praat liever eerder met bestuursleden van de EMK club dan dat hij het woord aan de heren belangenbehartigers overlaat. Dat alles dankzij een breuk tussen bestuursleden van één visserijclub, die nooit meer goed is gekomen. Geld verdienen, door quotum verhuur of vechten voor vissersbedrijven die de voorkeur schijnen te hebben, blijkt belangrijker te zijn dan te strijden voor alle vissers. Zodoende halen nu lobbyisten van groene clubs het bot weg onder vissermansneus. De scheidsrechter (ministerie) kijkt enkelt goedkeurend toe. NGO’s spelen het spelletje volgens de regels terwijl de voormannen van onze bedrijfstak blijven stegelen.

Als je dan toch een grote mond opentrekt, dan moet je ook met voorstellen komen voor verbeteringen. Gooi de visserijbelangenbehartigendepartijen op de schop! Maak van twee clubs, die voor hetzelfde staan, eentje. Dat maakt de lobby in Den Haag al geloofwaardiger. Twee kleine clubjes kunnen het nooit winnen van een geoliede machine die ook wel NGO’s wordt genoemd. Doe aan verjonging! Oude doorgewinterde vossen zijn meestal een stuk trager dan jonge welpjes die het jachtveld net betreden, wees de reserve aanvoerder. Steun die welpjes daarbij, laat ze ook op hun bek gaan maar behoed ze voor de grote valkuilen. Neem één voorzitter bij de hand die het charisma heeft van Matthijs van Nieuwkerken, de charme van Barry Atsma en de humor van Jochem Meyjer. Een combinatie die geliefd zal zijn wanneer er overleg gevoerd moet worden op het Ministerie van EL&I aan de Bezuidenhoutseweg. Neem desnoods een woordvoerdster in de handen, die meer weg heeft van Chantal Janssen dan Viola Holt, zodat visserij voor mannen over het algemeen al aantrekkelijker wordt. Vroeger ging het om praten, vandaag de dag gaat het erom wie zijn praatje met de meeste show verkoopt. Kijk maar naar Trump en Hillary, om maar een schoolvoorbeeld te noemen.

Wees een man, denk niet aan uw eigen ego, ga juist op de plek staan die het beste bij u hoort ook al wil u daar niet aan toegeven, of bent u bang dat het u gezichtsverlies oplevert. Een voetbalcoach met al zijn verantwoordlijkheden heeft altijd een goede aanvoerder nodig die op zijn beurt weer gebaat is bij een goede reserve man, om maar een tip te geven. Krijgt de hoofdtrainer dan altijd alle eer? Nee toch? Neem een voorbeeld aan de mannen die EMK hebben opgericht, kijk dan vooral naar die eerste letter van de desbetreffende afkorting. 

‘Eendracht’ dat is het woord waar vissers tegenwoordig op (willen) bouwen. Niet op twee partij die allebei goede hutspot willen serveren maar allebei met één ingrediënt van die stamppot ermee van doorgaan. Dan blijft de derde, in dit geval de visser, met iets maar eigenlijk net niets over. 

In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst, zo klinkt de spreuk die bij financiële reclames moet worden uitgesproken. Juist dat gezegde is van toepassing wanneer er geen eendracht is. Wanneer het egoïsme, in een sector waar juist eenheid nodig is, het blijft winnen van het collectief. Wees een vent, niet die laffe handjesklapper, die ja-knikker waar onze fantastische sector niets aan heeft. Sta op, verenigd u, communiceer zoals Woezel & Pip dat doen, kenter het tij en wees de uiteindelijke held van de visserijwereld. Dat zal uw ego pas goed doen!

U kunt mij volgen en meer weten over het vissersleven via,

  • Facebook : Martijn van den Berg (de schrijvende visser)
  • Instagram: deschrijvendevisser
  • Twitter : @romkes3
  • Of vraag de nieuwsbrief aan via de link op deze site. 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Webservice door: TexelOnline.com