Viskisten.

Veelal gaat het schrijven vanzelf, ik neem dan mijn typgerei voor mijn neus, knipper een aantal keer goed met mij ogen waarna er weer een verhaal op het scherm is verschenen.  Soms zit het tegen. Hoe vaak ik ook probeer om een verhaal of anekdote te creëren, het lukt gewoon niet. Dat is balen, moeilijk, zelfs frustrerend. 

Wat nog frustrerender is zijn de nieuwste viskisten die in omloop zijn.  Daar is een korte uitleg voor nodig.

Onze vis wordt na het verwerken bewaard in het visruim. Deze mega koelcel is zo gemaakt dat een aantal rijen gevulde kisten met vis en ijs netjes geplaatst kunnen worden zonder dat zij nog gaan verschuiven wanneer het slecht weer wordt. 

Wanneer wij onze vis ‘ijzen’, oftewel kisten vullen met vis en ijs, proberen wij vissers dat met beleid te doen. Kwaliteit staat immers voorop. Niet te veel vis in een kist, niet te weinig ijs maar een juiste hoeveelheid zodat de vis snel gekoeld word naar nul graden waarna het ook rond die tempratuur blijft.  Dat kan natuurlijk op vele manieren, iedere bemanning heeft daar zijn eigen techniek en theorie voor maar ook voor elke vissoort.  Zo ijzen wij onze dure vis af met minder kilo’s per kist waarover ook nog eens ijswater, ‘slurry’ heen gaat. 
Wij vullen onze viskisten met veel scherfijs en schol tot net onder de rand, circa vijfendertig kilo per kist. Dit zorgt ervoor dat wanneer je kisten op elkaar stapelt, de bovenste kist de vis niet in de kist daaronder samenperst. Echter moet ik er wel bij zeggen dat dankzij een ingenieus systeem de kisten in elkaar passen en wanneer je één kist omdraaid je twee kisten op elkaar kan plaatsen. 

Aangezien wij vissermannen met een voedselpruduct bezig zijn van de hoogste kwaliteit én ook nog eens aan het begin van de voedingsketen is het zeer belangrijk dat ons onbewerkte product goed aan land kan worden gebracht. Dit is mede te danken aan de viskisten die wij van de visafslagen krijgen aangeleverd. Althans dat was te danken aan de goede kisten. Helaas is ook dit geschiedenis waarvan je hoopt dat deze zo snel mogelijk weer terug komt. 

Viskisten die gemaakt zijn voor het jaar 2014 waren allemaal top kisten! Deze kisten kon je makkelijk over de randen van andere kisten heen laten schuiven waarna je ze, zonder dat de vis in ondergelegen kist beschadigden, op zijn plek plaatsen. Veelal deed kon een bemanningslid nadat twee vissers een kist schuin op een andere rij kisten had geplaatst in zijn uppie af. 

Tegenwoordig zitten er vervloekte randjes onder elke viskist. Laten we het maar een mega productie fout noemen. Deze randjes zorgen ervoor dat vissers haast tegen het plafond van het visruim aanspringen van ergernis. Viskisten zijn als ongehoorzame pubers geworden en doen niet meer wat ze voorheen deden. Makkelijk schuiven. Tegenwoordig moeten alle kisten met twee bemanningsleden als een puzzel geplaatst worden. Schuiven zit er domweg niet meer in. 

Dit zorgt voor grote krachtsinspanningen, wellicht tot hernia’s. Aangezien kisten soms wel tien hoog, oftewel drie meter, moeten worden gestapeld. Krom over andere stapels kisten heen klauterend, het visruim is ook naar viereneenhalve meter hoog, verpesten vissers nu hun rug omdat de fabrikant een nieuw soort viskisten in omloop heeft gebracht. 
Dat is helaas nog niet alles, de nieuwe generatie visboxen zijn niet meer over de vloer van het visruim heen te schuiven. Waar voorheen een visser makkelijk drie of vier opgestapelde kisten over de vloer achter zich aan sleurende alsof je een hond achter je aan trekt. Zo moet tegenwoordig een tweede visser helpen met duwen. Het voelt alsof je een kinderwagen met een kromme as de dijk op probeert te sleuren, onbegonnen werk 

Het komt weer aan op het improvisaties vermogen van bemanningen. Uiteindelijk komt het wel goed al duurt het tegenwoordig dubbel zo lang in het visruim. Ook deze tegenslag, oude goede dingen (kisten) verwisselen voor nieuwe zogenaamde verbeterde, weerstaan wij vissers netzoals al die tegenslagen die wij van buiten af op onze kop krijgen. Niet elke vooruitgang is dat ook daadwerklijk. 

De kwaliteit van ons gezonde product zal hoe dan ook blijven, daar streven wij naar. Nu maar te hopen dat de firma kistenproducent er ook naar streeft dat vissers hun vak kunnen blijven uitoefenen en straks niet allemaal met een kapotte versleten rug, getregd door hernia’s, met zijn alle in het ziekenhuis te vinden zijn.

Alhoewel…… vissers op een afdeling? Wat een gezelligheid zal dat zijn!

Wilt u meer weten over het vissersleven?

• Facebook : Martijn van den Berg
• Instagram : deschrijvendevisser
• Twitter : @romkes3
• YouTube: de schrijvende visser 
• Of vraag de nieuwsbrief aan op deze site