De visserman…..
De meeste mensen die dit lezen kunnen ze vast wel, de visserman. Alleen zullen voor vele de visserman hetzelfde zijn als een Oliesjek. Je heb er wel eens van gehoord maar je weet totaal niet wat voor personage het is.
Echtlieden, familieleden en vrienden. Allemaal dichtbij staande die weten hoe de visserman in ‘real life is. Die ze kunnen aanraken, een hand kunnen geven, een arm om hun heen kunnen leggen wanneer er steun nodig is. Vissermannen worden steeds bekender, dankzij de (sociale) media veranderd kalmpjes aan het negatieve beeld een beetje. Echter nog steeds niet zo positief dan dat de visserman hoort te verdienen met zijn krankzinnige noeste arbeid.
Wat heeft die Oliesjeik nou te maken met een visserman, los van het verhaal dat eerst genoemde er minder van wordt dat de laatst genoemde innovatiever wordt, niets! Al kan je er wel een mooi metafoor op los laten!
Beeld je een willekeurige Oliesjeik in, hij is vermogend, kan alles doen in zijn leven wat hij wil tot aan het kopen van een 24 karaats toiletborstel aan toe. Hij is redelijk bekend maar tevens ook weer niet, dat wat hem eigenlijk erg mysterieus maakt. Veel mensen willen in zijn schoenen staan, tja, lifestyle of the rich and the famous, wie wil dat nou niet?
Eigenlijk is die Oliesjeik hetzelfde als een groene organisatie, de zogenaamde NGO. Ze zien er vriendelijk uit, strooien met geld naar duurzame gelangen waardoor zij goodwill produceren bij een vaste schare. Niet enkel bij de achterban, nee hoor. De onwetende half meekijkende mede mens, twijfelaars, zullen de mooie sprookjes en acties omarmen. Hetzelfde als wanneer er een Oliesjeik een hele Engelse voetbalclub opkoopt en daar voor miljarden in investeert, kampioenschap betekend meer fans, merchandising, meer geld.
Wat is nou de clue van dit verhaal? NGO’ s zijn hetzelfde als de Oliesjeiks, zij profiteren van de onwetendheid van de goed gelovige mede mens. Hierdoor kunnen zij opbouwen en uitbreiden. NGO’s kunnen evenals de rijke sjeiks uit het midden oosten de beste spelers kopen, media. Fans appreciëren hun rijke baas, hun eigenaar van de voetbalclub, zoals donateurs blij zijn met de mensen die werken voor het ‘goede doel’!
Enkel wordt er een ding keihard vergeten. De echte ‘die hard’ voetbalfans die liefde voor het spel hebben zijn de pisang. Want eigenlijk is voetbal tegenwoordig niets anders meer dan een spel om geld en macht. Zo zijn wij vissers hetzelfde als die echte voetbalfans, de pineut. Alleen maar omdat die NGO’s meer geld, goodwill en automatische macht hebben.
Alleen zullen de Oliesjeiks en NGO’s één belangrijk element vergeten, dat is passie. Iets wat absoluut niet met miljarden te koop is. De echte voetbalfans zullen blijven bestaan, evenals de echte visserman. Volk dat niet gekocht is. Volk dat werkt dankzij hun passie! Passie is onbetaalbaar!!!
Wilt u meer weten over het vissersleven?
- Facebook : Martijn van den Berg
- Instagram : deschrijvendevisser
- Twitter : @romkes3
- YouTube: de schrijvende visser
-
Of vraag de nieuwsbrief aan op deze site.