Ergens mag ik wel zeggen dat ik, gelukkig, in een gelukkig gezin ben opgegroeid. Zo ben ik een product van mijn ouders evenals mij zuster. Ik heb maar één zuster, een zus die eigenlijk mijn tegenpool is. Zou ik voor een witte muur kiezen, kiest zij een zwarte. Had ik koers noord over gelegd, dan gaat zij zuid over. Stem ik rechts, stemt zij links. Ik hou van een lekker stukkie vlees terwijl zij alleen maar bonen, groenten en dat soort snuisterijen eet. Zij is kalm, ik ben, tja, toch wel aanwezig. Ja ik ben visserman, zij seksuoloog. Zij praat er liever over, ik voer het liever praktische uit. Haar naam is Esther, die van mij is Martijn.
Twee totaal verschillende werelden uit hetzelfde koppel, dat maakt het zo uniek, speciaal zelfs.
Wat mijn zus zo leuk maakt is dat zij wel respecteert in wat ik doe, dat zij luistert naar argumenten als wij een ‘groene’ discussie krijgen of als ik bijvoorbeeld mijn mening geef over de politiek in Den Haag en Brussel. Zij luistert wel, ze neemt het tot zich, of dat ze er wat mee doet? Dat zal wel niet, ik weet het niet, het is water buiten mijn gootje.
Ik weet ook nog een andere vrouw die de naam Esther bij de geboorte heeft gekregen. Persoonlijk heb ik haar nog nooit ontmoet, lijkt me wel eens gezellig, echter doet zij veel denken aan mijn ‘zussie’. Zij is in haar denkwijze precies het tegenover gestelde dan dat ik ben.
Esther Ouwehand, wat ik gewoon niet kan begrijpen zijn een aantal dingen die jou eigen persoon nog al dubieus maken.
Je staat ergens voor, een beter welzijn voor de dieren, voor een beter milieu, voor climate justice?!? Je bent politica en activiste in één? Het maakt mij niet uit Esther, iedereen maakt zijn eigen keuze in het leven, dat je het soms moet leiden dan dat jij jezelf had voorgesteld, daar kan je niets aan doen, accepteren noem je dat!
Weet je wat ik ook zo scheef vind Esther Ouwehand, de keuzes die je maakt voor je overtuiging. Je bent pro windmolen, dat kan, maar ik lees nooit (op twitter) dat je het zielig vind dat er zoveel vogels een klap van de molenwiek krijgen. Nog niet een keer heb ik waargenomen dat je het vreselijk vind dat dolfijnen, zeehonden en walvissen gedesoriënteerd raken door het heien van windmolenpalen in de zeebodem, niet één keer! Maar Esther dat is toch allemaal dierenleed, iets waar jij op tegen bent?
Een overeenkomst tussen jou is de pulskor, kan ook niet anders vanuit mijn positie als je daar, vanaf het moment dat de pulskor commercieel werd geboren, mee vist. Jij bent tegen, ik ben voor. Want Esther vanaf de eerste keer dat het pulstuig boven kwam zag ik het meteen, zoals elke visser dat deed. Dat tuig heeft potentie, toekomst, het heeft alles in zich wat groen lobbyend Nederland wil.
Levende vis in een bak met water zien belanden, niet eens in een dierentuin, gewoon recht voor je neus op zee. Het is magistraal, een gevoel waar je blij van wordt. Dat klinkt misschien wat gek uit de mond van een visserman, toch? Mannen die alleen maar aan hun portemonnee denken, het commerciële belang vooropstellen. Nee dat is het niet, want wij zien minder babyvisje tegenwoordig. Die paar die we nog vangen? Die zwemmen weer vrolijk naar de zeebodem toe, alleen maar beter voor de visstand.
Is het dan ook de visserman zijn schuld, dat de pulskor niet uitgebreider getest is? De vorige staatssecretarissen, Bleker en Dijksma, hebben hun verstand wel goed gebruikt. Zij zagen wel in dat de pulskor de toekomst heeft al moest dat nog worden uitgekristalliseerd. Ik vraag me dan ook hardop af wat jij nu nog belangrijker vind. Je eigen populariteit of het dierenwelzijn? Hoe kan het toch dat je positieve wetenschappelijke onderzoeken van het WUR zo hardleers aan de kant schuift, een keuze waar dieren onder gaan lijden Esther, snap je dat dan wel?. Want sinds de invoering van die pulstechniek is de vis populatie alleen maar toe genomen in de Noordzee. Gezond zelfs wel te verstaan, dat is toch wat jij ook wil?
Esther Ouwehand had jij maar wat meer van mijn ‘zussie’ gehad, die snapt het wel wanneer ik haar over het hele reilen en zeilen in vissersmansland uitleg. Zij begrijpt wel dat we juist duurzaam bezig zijn, dat het tijd nodig heeft, dat wij vissers een visie hebben voor de toekomst. Tja Esther, de denkwijze van mijn zuster respecteer ik wel. Niet alleen omdat zij zo’n lieve zuster is. Zij zegt wel waar ze voor staat, wat ze vind, zij luistert wel naar een ander maar houdt haar filosofie vast. Esther Ouwehand, daar kan jij nog heel wat van leren.
Wilt u meer weten over het leven op zee of wat vissers bezig houdt? Kijk dan ook eens op.
- Facebook: Martijn van den Berg
- Instagram: deschrijvendevisser
- Twitter: @romkes3
- Youtube: deschrijvendevisser
- www.vissersvoorvrijezee.nl