logo

Klagen.

Mijn opa (95) in bejaardenhuis benadrukt het maar al te vaak. “Zolang vissers en boeren niet meer klagen en de dominee zal niet meer vragen, dan pas zal de wereld vergaan!” Wijze woorden van een ouwe boevenvanger met vissersbloed in de aderen. Wat hij er mee bedoeld is voor mij elke keer als ik hem bezoek duidelijk, vissen is een prachtig beroep met vele hoogte punten die onder grote golven van dieptepunten alsmaar te niet worden gedaan.

De oude man vraagt elke keer als ik hem bezoek hoe het op zee was, waar wij naar toe gingen, wat wij vingen, of de weersomstandigheden nog mee vielen, of ik nog wat te klagen heb? Helaas wel ja, maar ach, opa heeft wel een weerwoordje

Vroeger, ja vroeger, toen hij nog met de botter van zijn vader mee ging, zijn roots ligt op Urk, en het IJsselmeer nog Zuiderzee was, ook toen werd er al geklaagd verteld hij maar al te vaak.
De winters waren te streng om uit te varen, de vangsten te slecht, arbeid te zwaar, en de onzekerheid over één of andere dijk die Friesland met Noord – Holland zou verbinden al te groot. Het vissen ging gewoon door maar niet voor mijn opa, die twijfelde te veel over de toekomst. Opa werd een dijkwerker, al voor de oorlogsjaren, hij heeft het water van zout naar brak zien veranderen. Hij heeft met zijn eigen handen Zuiderzeeharing gekaakt op dezelfde plek waar hij later stenen voor de dijk van de Noordoostpolder zou storten.

Of hij die stenen wilde storten? Nee, uit principe wist hij dat hij, met name, Urker vissers hun visgrond zou af nemen, maar hij moest. “Werken om te overleven.” Zo makkelijk was het, zo makkelijk is het nog steeds. Zijn woorden zijn telkens hetzelfde, desondanks dat hij nu een dagje ouder wordt klinken zijn woorden alsof hij het gisteren mee maakte. Ik vind dat mooi om te horen, ook al heb ik de verhalen al tachtigduizend keer gehoord, het doet mij denken aan tijd zoals hij nu is.

Toen ik begon met vissen, mei 2005, was er nog maar één windmolenpark op de Noordzee, ergens ver weg bij Denemarken (Hornsrif 1). De scholbox boven de Waddeneilanden was allang uitgevonden, ook die deceptie was onder vissers al bekend, echter was er voor de rest nog geen enkel gesloten natuurgebied op de Noordzee, geen compensatie gebieden, geen broedgebieden voor een of andere honkieponkeend. Weinig obstakels hield vissers toen tegen, vissers hoefde eigenlijk met geen één opgelegde klimaat of natuurregeltjes rekening te houden, de zee was nog vrij. Eigenlijk was het in die tijd nog juist een groot natuurreservaat waar wij vissertjes rente meester van mochten zijn.

Die zee die voor elke visser een gevoel van vrijheid gaf geeft dat bij lange na al niet meer. Maasvlakte 2 is een voorbeeld. Toen deze werd aangelegd ontstond er grote put in de bodem van de Noordzee waar het zand werd weg gezogen om een vlakte, met economisch doeleind, neer te kwakken. Juist op de plek waar visser hun brood verdienden. Dat gebied moest worden gecompenseerd, niet ten behoeve van de vissers, nee van de natuur, voor wat hoort wat natuurlijk. Simpel gezegd houdt dat in dat vissers daar ook niet meer mogen komen. Een dode put, een economisch belangrijke vlakte en een compensatie gebied. Drie gebieden, met de omvang van provincie Utrecht, in één klap weg voor de visserman. Nee niet weg, geïndustrialiseerd.

Die industrialisatie van de Noordzee gaat in een sneltreinvaart door, het is net het Ebola virus die elke visser op de Noordzee zal doen strekken. Windmolenparken (waarvan de negatieve gevolgen nog niet eens wetenschappelijk zijn onderzocht) komen op plekken te staan waar de bodem juist vis en voedsel rijk is, natuurgebieden worden gecreëerd waar de visserij zich goed gedijt, aanwas (babyvis) moet aan land worden gebracht waardoor er straks 100% vissterfte is.

Hoe maak je natuur kapot? Door er een groot industrieterrein van te maken of door die kleinschalige, streng gecontroleerde, innovatieve vissertjes hun gang te laten gaan?

Het klagen van een visser is van alle tijden, zonder klagen geen glorie. Echter is er klagen en klagen. Je kan klagen over boerenland dat vroeger werd ingepolderd voor de welvaart. Echter staan boeren net als vissers aan de top van de voedselvoorziening die zou je juist moeten steunen in plaats van weg te honen.

Klagen over de industrialisering van de Noordzee is dan ook heel anders. Grote kapitalisten, vaak nog buitenlandse bedrijven ook, profiteren hier alleen maar van terwijl wij Nederlanders hiervoor de rekening, in de vorm van belasting, moeten betalen. Vissers betalen dus een dubbele prijs, onze natuur, ons jachtgebied, de habitat van al het zeeleven word kapot gemaakt.

Om wat?

Natuurorganisaties zwijgen omdat zij er achter komen dat de steun voor offshore windenergie wellicht niet helemaal de juiste keuze was! De staat zal nooit toegeven dat zij zijn gezwegen voor de kapitalisten boven de ecologie van Noordzee. Wetenschappers zullen niet erkennen dat zij, al gebeurd dit mondjes maat ondertussen wel, negatieve feiten weg laten in wetenschappelijke onderzoeken ten positieve van de industrialisering.

Onzin wat ik nu schrijf? Wie zichzelf niet in de wurgreep van gifslang bevind zal nooit zijn giftige tanden leren kennen!

Voorlopig vis ik nog, het is mijn vak, mijn passie. Wat is er nou mooier dan van je passie je werk kunnen maken en er elke dag van te mogen genieten ook nog. Die gifslangen, karma bestaat! Die gifslangen zorgen ervoor dat ik kan blijven klagen, want als ouwe opa zijn wijze woorden kloppen, dan zal de wereld dus nog niet vergaan!

8 thoughts on “Klagen.”

  1. Ik als ervaren landrot kan ik ondersteunen.
    Waarom kan ik dit zeggen? Heb 15 jaar een motorjacht gehad en heb bij nacht en ontij gevaren tussen de Kanaaleilanden , de hele zuid en oostkust van Engeland tot aan de Oostzee aan toe.Veel gezien !!

    Ik weet ook nu dat je gelijk heb. Dat wil ik maar even zeggen, Niet achterom kijken, gewoon doorgaan. Gr Frits Beer.

Laat een antwoord achter aan frits Langeveld Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Webservice door: TexelOnline.com