logo

Ode aan de vissersvrouw.

Er zijn genoeg lieve, zorgzame, mooie, aantrekkelijke vrouwen op deze wereld, die ongetwijfeld met veel gevoel voor hun gezin thuis zullen zorgen. Vrouwen, jonge dames, soms ook meiden die elke dag klaar staan voor hun heiligheid​. Dames die worden gesteund door hun man of vriend wanneer deze weer uit zijn werk komt. De partner die helpt wanneer er hulp nodig is, de partner die kookt wanneer er gekookt moet worden, die de kinderen, als die er zijn, in bed stopt wanneer het bedtijd is. Het plaatje zoals het er uit ziet bij een burgerlijk doorsnee gezin waarbij de man werkt, waar vrouwlief het huishouden onderhoud. Alleen ziet het leven van een vissersvrouw er totaal anders uit dan het gezinsleven zoals beschreven.

5 Nachten is zij alleen, alleen met haar gezin terwijl ‘manlief’ op zee, in weer en wind, dag en nacht, zwoegend geld probeert te verdienen om zijn gezin te kunnen onderhouden. De vissersvrouw heeft geen man die ’s nachts voor haar uit bed gaat om een baby de fles te geven. Zij heeft 5 nachten lang geen man die uit zijn bed klimt wanneer er een kind een nachtmerrie heeft. De vissersvrouw staat er alleen voor 5 nachten lang. 

De zorgzame vissersvrouw moet er ’s ochtends, ook wanneer de nacht kort was, vroeg uit om de broodtrommels te vullen, haar kinderen aan te kleden en naar school brengen. Er is voor haar 5 ochtende lang geen man die dat doet, die haar laat slapen wanneer de nacht kort was. Geen man in huis die even tegen haar zegt dat ze het heeft verdient om een paar uur langer in bed te blijven liggen. Zij moet door, want zij als motor van het gezin moet het schip vooruit blijven duwen. 

De vissersvrouw blijft maar doorgaan, de was moet gedaan worden, boodschappen gehaald worden uit de supermarkt, de niet schoolgaande kinderen verzorgen terwijl zij misschien nog een hond heeft die moet worden uitgelaten. Niet dat elke man met normale 9 tot 5 baan dit voor zijn vrouw kan doen, alleen voor een vissersvrouw is het anders. Zij moet het doen omdat haar man, misschien wel, honderden zeemijlen van haar verwijderd is, waardoor hij niet zomaar even terug kan keren om zijn vrouw te ondersteunen. Zij blijft de machinist die ervoor zorgt dat de motor draaiende blijft, zodat het schip vooruit blijft varen.
In de middag moet de manloze vissersvrouw koken, de tafeldekken en afruimen, de kinderen van school halen, misschien naar een muziekschool of sportclub brengen, naar zwemles toe of ophalen bij een vriendje. Zij moet alles in plannen als een supervisor, alles in de gaten houden als een radar die continu alle bewegingen van haar kids in de gaten houd en weer geeft. Zij doet er alles aan om ervoor te zorgen dat alles op tijd geregeld is. De vissersvrouw doet het alleen, zonder man om haar heen die even naar de sportclub gaat om een van hun kroost op te halen. De vissersvrouw regelt het, linksom, rechtsom of omgekeerd, zij regelt het.

De lieve vissersvrouw brengt haar kinderen naar bed nadat zij ze onder de douche heeft gedaan en heeft voorgelezen. Zij kan niet het aanrecht schoonmaken terwijl haar man de zorgen van de kinderen op zich neemt. De vissersvrouw maakt pas schoon wanneer het kroost slaapt, wanneer zij tijd zou kunnen hebben om iets voor haar zelf te gaan doen. Voor haar staat er niet een man paraat die de vloer dweilt of het gasfornuis poetst terwijl zijn vrouw een boek gaat lezen of naar de sportschool gaat. 

Tijd voor haar zelf is kostbaar, zo niet heilig. Tijd die schraal wordt omdat het gezin altijd voorrang heeft, omdat zij zorgzaam is, omdat zij als een nauwkeurig kompas haar gezin door woeste baren wil leiden. Wat daar ook voor nodig is of hoeveel zij daarvoor aan de kant moet zetten, de vissersvrouw doet het omdat er geen andere optie is. Haar man kan niet het gezin kan aansturen want die is op de Noordzee om geld te verdienen voor het gezin.

Na 5 lange dagen is dan eindelijk het moment daar dat de vissersvrouw niet meer alleen zal zijn. Dat zijn niet de motor, machinist, radar en kompas tegelijkertijd van het gezin is. Dat ze eindelijk ’s avonds op de bank tegen haar visserman kan aankruipen nadat ze samen de zorgen over het gezin hebben gehad. 5 Lange dagen en nachten heeft zij gewerkt voor haar gezin zonder er ook maar iets voor terug te willen verlangen. 5 Dagen lang heeft zij aan het roer gestaan van haar gezin. Na 5 dagen is zij eindelijk niet meer alleen, maar moe, netzoals haar man die naast haar op de bank zit te knikkebollen vanwege het slaapgebrek. 

De arme vissersvrouw, voor haar zitten haar navigatie en machinisten kunsten er nog niet op. 2 Nachten in week heeft zij haar vent bij zich die vervolgens moe is. Die in slaap valt wanneer hij zijn hoofdkussen ruikt. De visser die niets hoort wanneer er ’s nachts een huilend kind is of wanneer er een bom naast zijn hoofd tot ontploffing wordt gebracht. Pas wanneer hij de volgende ochtend ontwaakt komt hij tot leven, is de visser de huisvader die zorgt voor een feestgevoel. De man die met zijn kinderen gek doet, die ligt te stoeien op de vloer, die met zijn kroost naar de sportclub gaat of eentje naar een vriendje brengt. De man die een snelle boodschap doet voor zijn vissersvrouw. 
2 dagen in de week draait het leven niet om de kotter, om het varen of visvangen. Die 2 dagen is het feest en verpest de visser bijna de hele opvoeding van de vissersvrouw waar zij de hele week haar ziel en zaligheid in gestoken heeft. Ook die 2 korte dagen blijft zij aan het roer van het gezin desondanks dat haar man in de buurt is. Zij blijft de schipper op het schip, zij blijft de zorg behouden over haar gezin. Vanaf het moment tot haar ogen open gaan tot het moment dat zij die weer sluit. Alsnog, wanneer zij slaapt is ze paraat. Want haar visser kan twee normale nachten slapen en maakt daar dankbaar gebruik van. Ook al is de man van de vissersvrouw dan bij haar. Zij blijft als een volleerd schipper ervoor zorgen dat het gezinsleven in voor en tegenspoed draaiende blijft.

Soms zijn er momenten dat haar man terug komt van zee met stress. Stress omdat de verdiensten niet goed genoeg zijn, stress omdat zijn toekomst vanwege de strenger wordende regelgeving niet rooskleurig is. Ook dan is zij het luisterende oor, geeft zij de liefde die de visser even nodig heeft of een doodnormale zoen. Juist dan klaagt de vissersvrouw ook niet maar steunt ze haar man als een rots in de branding. Hoe zwaar zij het ook te verduren heeft gehad die 5 dagen en nachten dat ze alleen was schuift zij eerder weg, want die paar dagen dat haar man thuis is doet ze er alles aan om hem zoveel mogelijk op zijn gemak te stellen. Juist de momenten dat de vissersvrouw rust verdient en even niets hoeft aan te sturen staat zij nog steeds paraat, niet voor haar kinderen, maar voor haar visser.

Er zijn natuurlijk genoeg gezinnen waarvan de man lange tijd van huis is of weinig vanwege zijn werk. Er zijn zat mannen die op een boortoren werken, op de sleepvaart varen of bij de marine voor lange tijd worden uitgezonden. Die vrouwen zijn ook lange tijd alleen en veel alleen, ook voor die vrouwen hoor je als buitenstaander veel respect te hebben. Maar vergeet dan niet dat die vrouwen ook lange tijd hun man thuis hebben die hen dan kan helpen. Vergeet niet dat een vissersvrouw bijna tweederde van het jaar alleen thuis is omdat haar man ’te’ weinig vrije tijd heeft. 

Daarom een ode aan de vissersvrouw, de zeven dagen in de week schipper van het gezin van een Noordzeevisser. Die bij weer en wind, bij nacht en ontij, 365 dagen in het jaar, zonder te klagen, de zwaarste last opzich neemt die er in deze wereld bestaat. Het gezin van een visserman onderhouden. Want zonder een goede zorgzame vissersvrouw kan er geen enkele visserman normaal zijn werk doen. 

Ja, dan ben ik echt trots tot op het bot dat ik zo’n fantastische vissersvrouw heb! Zij is mijn meest waardevolste vangst ooit!

Facebook: De schrijvende visser.

Instagram: deschrijvendevisser 

Twitter: @romkes3 

Webservice door: TexelOnline.com