Discard, het is het woord dat door vissers vandaag de dag meer wordt uitgesproken dan alle andere woorden. Waar vroeger veelal rond om de kombuis tafel nog de laatste roddels besproken werden, gaan de gesprekken tegenwoordig grootste gedeelte van de tijd over de regelgeving die vissers voorgoed van het water af zullen jagen. De discardban, oftewel het aan land brengen van babyvis, lijkt voor vele vissers de das om te doen.
Babyvis hoort te zwemmen in het water, om uit te groeien tot volwassen vissen. Paairijpe vis die zorgen voor vele nieuwe babyvisjes en daarna uiteindelijk op uw bord terechtkomt om opgegeten te worden. Vissers mogen geen ondermaatse vis (vis die nog niet geslachtsrijp is) aanlanden, het is zelfs verboden, met grote boetes tot gevolg wanneer deze regel wordt overtreden. Vissers willen zelfs geen te kleine vis mee nemen naar de haven want vissers weten dat er zonder babyvis in zee straks geen enkele vis meer in de Noordzee rond zwemt. Zonder aanwas geen toekomst!!!
Natuurorganisaties hebben voor ons vissers al, in hun ogen, de beste uitkomst verzonnen. De oplossing zodat wij met onze duurzame netten nog minder babyvis vangen dan dat we nu al doen. Wij vissermannen moeten maar gewoon met netten gaan vissen die nog grotere maaswijdtes hebben. Dat is volgens deze subjectieve partijen de oplossing voor een duurzamere visserij. Helaas vergeten die natuurorganisaties hierbij een belangrijk detail, de hoofdzaak van de visserman. Zodra de maaswijdtes nog wijder worden van een visnet zwemt de vis nog wel in het net maar ontsnappen zij er nog makkelijker uit dan een vogel uit zijn kooitje waarvan het deurtje open staat.
Vissers gaan niet naar zee om alleen maar water door hun netten heen te zeven. Een visser hoort vis te vangen zoals een ambtenaar koffie hoort te drinken op een bureaustoel. Die laat je toch ook niet de hele dag staan?
Wanneer staatsbosbeheer besluit dat een bestaand bosgebied moet veranderen in een bos met alleen maar wildgroei en grote naaldbomen staat die idealisme in de weg, dan worden toch alleen de grote naaldbomen gekapt zodat kleine boompjes beter kunnen groeien! Dan laat men toch juist die kleine boompjes staan vanwege het toekomstperspectief wat men voor ogen heeft? Wanneer je die kleintjes ook weg kapt is dat toch niet duurzamer?
Een agrariër die net zijn aardappel oogst van het land heeft gehaald verkoopt toch ook alleen maar zijn knappe aardappelen? De kleintjes, die onverkoopbaar zijn, gebruikt hij toch om weer grotere aardappelen van te maken. Die kleintjes gooit hij niet op de composthoop, de boer zal wel gek zijn, daarmee verpest hij zijn toekomst en tevens bedrijf.
Hele bevolkingsgroepen komen in opstand wanneer er in hun park bankjes worden weggehaald omdat een groep jongeren één bankje in dat zelfde park misbruikt om te ‘chillen’. De media wordt in geschakeld, Paulusma met zijn ‘ik geef gewoon alle weersomstandigheden op dan heb ik het altijd goed’ weersvoorspelling komt op visite, handtekeningen worden ingezameld, stille tochten worden gehouden. Alles wordt uit de kast getrokken alleen maar om de bankjes in het park te behouden. Wellicht is het iets sarcastisch omschreven, helaas wel de mentaliteit van vandaag de dag.
Helaas wordt dat de visserman en zijn noeste arbeid wordt overgeleverd aan het lot die hem van hoger hand af in de voeten wordt gesmeten. De Nederlandse en Belgische vissermannen staan er alleen voor. Voor hun is te weinig media aandacht, het is niet sensationeel genoeg. Wij vissers worden straks gedwongen om als een Marc Dutroux de Noordzee leeg te moorden, iemand waar wij vissermannen niet mee geassocieerd willen worden maar wel toe gedwongen worden. Want babyvis aanlanden is pure kindermoord. Wij willen niet babyvis met een grote overlevings kans mee nemen aan land. Om de toekomst van zijn eigen opvolgelingen in de weg te staan. Om ervoor te zorgen dat er straks alleen nog maar buitenlandse plofvis en uit Holland alleen nog maar kweekvis op het menu staat. En waarom?
Omdat het aanvoeren van babyvis, oftewel discards, goed is om voedselverspilling tegen te gaan, zo luidt het devies. Het erge is nog dat iedereen deze nonsens uit Brussel gelooft. Eigenlijk is het een gedachtegang die zelfs verder wegzinkt dan kinderlogica. De discardban is verzonnen achter een bureau zonder enige kennis van de echte realiteit.
We leven vandaag de dag in een maatschappij die niets meer heeft zoals hij vroeger was. Waar respect is voor andere, waar men waardering had voor een andermans werk. Waar je niet personen met een andere visie of kijk op het leven een oor probeerde aan te naaien. Een tijd dat de visserman nog gerespecteerd werd omdat zij een belangrijke schakel in de voedselvoorzoening waren.
Het laaste wat vissers willen is dat zij worden aangezien voor babyvisjes moordenaars. Juist het het aanvoeren van babyvis is tegen ons principe in en ik hoop dat mensen die midden in de stad wonen dat ook begrijpen.
Help daarom de visserman met zijn strijd tegen de moordende discardban.
Teken de petitie tegen de discardban op,
www.antidiscardban.eu
Dank u wel voor uw steun.
De vertaling van het woord Discard betekent weggooien, maar ook afdanken en afschaffen. Laat de visserman vissen en het wordt Discard de tweede en derde betekenis geven.
U kunt mij volgen op social media via,
- Facebook: Martijn van den Berg (de schrijvende visser)
- Instagram: deschrijvendevisser
- Twitter: @romkes3
- Of vraag de nieuwsbrief aan op deze site.
Wilt u ook eens een kijkje nemen op de volgende site’s
www.climategate.nl
www.vissersvoorvrijzee.nl