logo

Verse start!

De dagen rond Kerst en oud en nieuw zijn voor mij persoonlijk de leukste en gezelligste dagen van het jaar. Veel gezelligheid met vrienden en familie, leuke uitjes met de kinderen en extra aandacht voor de vrouw des huizes. Even is het leven van een visser anders dan zijn dagelijkse routine. Geen stripmes in de hand, geen Schollen en Tongen die verwerkt moeten worden, geen radar schermen die nauwlettend in de gaten moet worden. Een wereld van verschil.

Nieuwjaarsdag gaat het leven weer verder alsof de feestdagen er nooit geweest zijn. Overdag breng je nog je liefhebbende de beste nieuwjaarswensen, ’s avonds sta je weer, alsof er niets is gebeurd, in de kou op dek om weer de vertrouwde haven te verlaten en het ruime sop te kiezen. Toch voelt dat vertrek anders dan alle andere vertrekken, niet alleen dat het wennen is om je gezin weer achter je te laten, het voelt als een nieuwe start zonder er een nieuwjaarsduik voor gedaan te hebben. Een nieuwe ronden, die weliswaar een jaar duurt, met nieuwe kansen. 
Aan het begin van het jaar staat onder aan de loonstrook het €uro teken met een nul erachter waarvan je hoopt dat deze, 52 weken later, veranderd is in een zo groot mogelijk getal. Hoe groter het getal des te meer vis er in je netten is gezwommen. Aan het begin van het jaar begint alles weer op nul. Het quotum is weer helemaal vol en kan weer helemaal worden opgevist worden. Ook het SFM (sociaal fonds maatschapvisserij, de veel te duren verzekering die iedere Nederlandse visserman verplicht is te betalen, moet weer op nieuw worden betaald. Een bedrag van tussen de vijf en de zes ruggen die elk jaar weer opgehoest moet worden, een geldsom wat elk jaar stijgt maar nooit naar minder wordt.

Misschien is het wel sentimentele gevoel wat heerst bij het begin van een nieuwjaar. Een kotter blijft een vissersschip, een Schol houdt zijn oranje stippen, wind blijft voor golven zorgen. Toch is het begin van een nieuw visjaar altijd anders.
Dit jaar beginnen, helaas, alle vissers weer hun beroep uit te oefenen met de handrem erop. De quotums voor de Tarbot, Griet en Rog zijn nog steeds zo ontoereikend dat onderlingen afspraken nodig zijn om ervoor te zorgen dat de quotums voor deze vissen niet te snel worden vol gevist. Dat leidt er toe dat vissers de kleinste sorteringen van Tarbot en Griet weer hun vrijheid terug geven. Van de Rog mag maar 125 kg worden aangevoerd waarna alle andere Roggen, Maandag middag na een paar vistrekken heb je deze over het algemeen wel gevangen, weer met pijn en moeite overboord worden gezet. Het is geld over de balk smijten zonder dat je er de lusten van heb maar wel de lasten.

Waar in het begin van het afgelopen jaar nog weinig dreiging was van een Brexit, zo hangt deze nu over een schaduw boven dit nieuwe visjaar. Brexit betekend voor visser doodgewoon Exit uit de visserij, het vaste vertrek van de Noordzee af. Wanneer de theedrinkende eilandbewoners aan de andere kant van de Noordzee hun zin krijgen en hun wateren afsluiten voor alle Europese vissers. Dan kunnen de scheepsloperijen gebeld worden om de kotters te vernietigen. Niet alleen bij de platvis sector gaat er veel visgebied verloren, ook de pelagische sector (horsmakreel en haring) raakt het grootste gedeelte van hun visbestek kwijt. De visrijkste wateren liggen helaas in het gedeelte van het Verenigd Koninkrijk wat inhoud dat de helft van de Noordzee gesloten gebied gaat worden. Dan hebben we het nog niet eens over de plekken op zee waar windmolens worden gebouwd, of over de natuurgebieden die straks verboden terrein worden. 

Vrij vissen is iets dat zijn laatste stuiptrekkingen had toen ik nog in een luier rond kroop, vrij vissen is niet anno 2017, vrij vissen is verleden tijd zoals Michiel de Ruyter, Napoleon en Elvis Presley dat ook zijn. Gestorven al lange tijd geleden. 
Maar goed. Als de visserman en boeren niet meer zullen klagen, wanneer de dominee niet meer zal vragen, dan pas zal de wereld vergaan. 

Alhoewel, wanneer er minder betutteling zou komen uit Den Haag en Brussel, en Londen een beetje schappelijk is. Als die drie partijen wat meer kijk hebben op de realiteit en hun droomvisie en eigen ego aan de kant schuiven dan zal de klaagzang van de vissers al stukken minder zijn. Misschien wordt 2017 een mooier jaar voor vissers -en boeren- dan dat het er nu naar uitziet.

Ook dit jaar kunt u mij volgen via social media of dankzij de nieuwsbrief.

  • Facebook : Martijn van den Berg (de schrijvende visser)
  • Instagram: deschrijvendevisser
  • Twitter: @romkes3
  • Of vraag de nieuwsbrief aan op deze site.


    Webservice door: TexelOnline.com