logo

Vissertje pesten!

De afsluitende dagen van het jaar zijn voor de vissers altijd spannend, niet alleen vanwege de afspraken over de quotum verdelingen, maar ook vanwege de toenemende visserijcontrole druk. Zoals de politie zijn quotum heeft voor het uitschrijven van boetes zo lijkt dat ook voor de controle diensten te gelden. Vissermannen zijn dan ook zeer waakzaam op de bewegingen van de AID, de Algemene Inspectie Dienst. 

Niet alleen op zee zijn de mannen gevreesd, ook op het land word met een schuin oog naar de heren, die ook maar hun werk doen, gekeken. Immers één kilo te kleine vis kan, nadat je al een officiële waarschuwing heb gehad, leiden tot een hoge geld boete. Waar half in het jaar de visserman, meestal de schipper, nog met gemak maar streng wordt toegesproken door de desbetreffende AID’er, zo snel geeft hij een proces verbaal aan het einde van een kalender jaar. Boetes voor te kleine vis staat in principe haaks op de toekomst. Nu nog riskeer je de kans op een boete voor het aanvoeren van te kleine vis, terwijl vissers vanaf volgend jaar alle babyvisjes moet aanlanden! Beetje erg scheef, regels zijn regels wordt er dan maar honend gezegd.

Dat is niet de enige wetgeving die verknipt is. Zo moeten de kotters van vissers tegenwoordig het welbekende AISAutomatic Identification System‘ signaal uitzenden. Deze transponder is ervoor gemaakt voor meer veiligheid op zee. Door een paar simpele drukken op het toetsenbord van de radar is al snel te zien wat de naam is van het schip dat je heb geselecteerd. Het oproepen van het schip via de marifoon is daardoor een stuk makkelijker geworden. Waar je eerder hele posities en koersen moest opnoemen, en nog moest hopen dat je een beetje verstaanbaar respons kreeg, is de communicatie nu stukken beter.

Voor oud visser, familie en vrienden is AIS ook erg leuk. Van achter de computer, tablet of smartphone kun je, doormiddel van internetsite’s en app’s, zien waar de vissers op de Noordzee huizen. Als verrassing thuiskomen is er ook niet meer bij, vissers zijn overal te volgen. 

Ieder voordeel heeft zijn nadeel, de AID en andere autoriteiten kijken namelijk ook vrolijk mee. Zij hebben meerdere mogelijkheden om vissers in de smieze te houden, buiten AIS om zijn vissers verplicht om een VMS ‘volg’ systeem te hebben en een elektronisch logboek waarmee de wandelgangen van vissers kunnen worden gecontroleerd. Allemaal systemen die kottereigenaren uit eigen zak verplicht in de loop der jaren moesten aanschaffen. Big Brother is watching you, zullen we maar zeggen.

Ook de schepen van die onder het beleid van de overheid varen hebben een AIS systeem aanboord waardoor ze voor vissers zichtbaar zijn. Gelukkig voor de autoriteiten van de Europe lidstaten hebben zij privileges waaruit zij denken hun voordeel te putten. Marine en kustwacht schepen hebben weliswaar een AIS systeem maar hoeven dat niet uit te zenden. Zodra er bij een visser één van zijn systemen niet goed werk komt dit op een waarschuwing te staan, waarna een dikke boete volgt. Heeft één van de drijvende belasting centen dit niet, dan is er niets aan de hand. Dan is het geoorloofd uit landsbelang en veiligheid! Waarvoor is het AIS systeem ook alweer ontworpen?

De kustwacht heeft de Barend Biesheuvel in zijn vloot, dit supersonische schip is speciaal gebouwd om visserij inspecties op zee uit te voeren. Met snelle rubberboten worden de controleurs overboord gezet om daaruit aanboord te klauteren bij vissers. Die boten zijn tegenwoordig zo geavanceerd dat deze makkelijk zestig zeemijlen kunnen overbruggen, zelfs met slecht weer. Verrassingseffect noemen de heren dat, een combinatie van de Barend Biesheuvel ‘de BB’ zonder AIS en een snelle boot. Het is voor de heren controleurs de manier om stoute vissertjes proberen te pakken te krijgen. Het is een kat en muis spel tussen de vissers en de controle diensten. Op alle mogelijke manieren proberen inspecteurs ongezien in de buurt van kotters te komenaan boord, terwijl vissers hun eigen manier hebben om de AID’ers en douane in de gaten te houden. Het valt immers ook niet op hoor, ahum, als je op de radar één echo aan ziet komen varen die geen AIS uitzend terwijl alle andere schepen rondom dat wel doen. 
De nationale controle dienst innoveert tegenwoordig gewoon even snel mee als dat vissers vooruitstrevend proberen te blijven. Zelfs vanuit helikopters worden inspecteurs op dek van vissersschepen afgezet om hun werk te doen. Van wie zijn poen? 

Niet alleen de Hollanders zijn gek op het uitvoeren van controles, de andere Noordzee lidstaten kunnen er ook wat van. De Engelse hebben drie peperdure jagers in het water liggen waar vanaf wordt gecontroleerd, de Duitsers hebben er twee, de Schotten hebben er drie, de bescheiden Denen maar één. De Fransen hebben er te veel en onze zuiderburen, met het kleinste eigen stukje Noordzee water kan met twee schepen controleren. 

Wanneer je vanaf Dover naar Hanstholm vaart is de kans op controlle groter dan dat je met de auto van Vaals naar Pieterburen rijdt. Hollanders zijn over het algemeen coulant vergeleken bij de buurlanden, zolang je maar aan de regels houdt en goed gezind blijft. Als je eenmaal stout bent geweest wordt je gegrepen door hun klauwen om er daarna voor lange tijd in te blijven. Maar de  Fransen bijvoorbeeld dat is andere koek, zij gedogen hun stoute onderdanen gewoon, en naaien buitenlandse vissers zo hard als ze maar kunnen. Een te kleine maas in het net kan al je kop kosten. En waarom? Omdat vissertje pesten zowat een internationaal vak is geworden waar niet alleen NGO’s goed in zijn.


U kunt mij volgen via de sociale media of de nieuwsbrief aan vragen op deze site. Een reactie achter laten word ook gewaardeerd!

  • Facebook : Martijn van den Berg (de schrijvende visser)
  • Instagram : deschrijvendevisser
  • Twitter : @romkes3



Webservice door: TexelOnline.com