Wij zijn de schlemielen van de Noordzee, de zwarte schapen, de moordmachines, toekomstvernietigers. Vissers worden in de Nederlandse, over het algemeen links-groene, media neergezet als de vernietigers van de Noordzee bodem. Zij nemen klakkeloos over wat partijen en organisaties, die het beste zeggen met het milieu voor te hebben, waardoor wij vissers in een kwaad daglicht worden neergezet.
Onze sleepnetten zouden de visrijke zeebodem omploegen tot een dode zandgrond vergelijkbaar met die van de Sahara. Er is geen toekomst meer op de bodem van de Noordzee nadat onze netten er over heen zijn gegaan. Ook geslachte bruinvissen en zeehonden die zijn aangespoeld zouden volgens ‘de kenners’ behoren tot het werk van de bloeddorstige visserman. Het is dweilen met de kraan open tegen de zwartmakerij van de visserman in de media. Het is als een gevecht tussen David en Goliath, een eenzijdige ruzie tussen sneeuwitje en de boosaardige koningin, waarin de visser altijd de verliezende partij is.
Hoe de media dan ook negatief over de wekwijze van de vissers mag schrijven of het verkeerd in beeld brengt, één ding kan nooit door de media worden afgepakt. Onze trots voor het beroep dat wij met liefde uit oefenen.Wij zijn vissermannen die genieten van onze vrijheid, ook al wordt deze aan alle kanten kleiner. Wij genieten van het leven op zee, van al het water om ons heen. Wij vissers hebben een vogelvrij gevoel, al wordt een visser tegenwoordig scherper in de gaten houden door de AID dan een jihadist ooit op zijn dak zal krijgen.
Wij vissers leven onderwater, beneden deks, waar de vangst wordt bewaard. Wij vissers leven op de waterlijn, die nagenoeg gelijk is met het dek is waarop wij moeten buffelen om de grote vangsten te verwerken. Wij vissers leven bovenwater waar de brug is, het commandocentrum van het schip. De plek waar wij vissers kunnen genieten van de mooiste zonsopkomsten en ondergangen, van een blakke zee of huizen hoge golven. De plek waar wij vandaan ongecontroleerde zeevogels zien zweven die meer vrijheid genieten dan dat wij doen. Vogels die geen last hebben van gesloten gebieden maar wel van windmolens en van een naderend voedsel tekort, de discardban. Helaas is het ook de plek waar wij vandaan de donkere wolken zien naderen.
Donkere wolken in de vorm van NGO’s, slecht ingelichten en bevooroordeelde media, doemdenkers uit Wageningen en goed gelovige, maar niet in ons voordeel, politieke partijen. Zij zijn die grote donkere grijze wolken massa waaruit je de regenslierten met bliksemschichten naar beneden ziet donderen.
Een massa wolken die niet veel goeds te bieden heeft, die herhaaldelijk als een wolkbreuk zijn onheil uit zal blijven storten over de vissermannen heen. Als een waterval die de weg van de minste weerstand zoekt, met de visserman als doelwit, alleen maar omdat die storm een makkelijk doelwit nodig heeft om te kunnen ontwikkelen tot een orkaan. Een orkaan die pas gaat luwen zodra hij de laatste visserman van het zeewater heeft afgejaagd en die zijn veilige thuis haven heeft gevonden waarna de visser zijn schuilplek nooit meer kan verlaten.
Met een aantal dingen heeft deze door ontwikkelde orkaan geen rekening gehouden. De trots van de visserman die sterker in het water staat dan alle gemaakte Nederlandse zeeweringen bij elkaar. De liefde van de visserman voor de zee, waarmee hij probeert op zo’n duurzame en respectvol mogelijke manier mee om te gaan zodat volgende generaties ook nog kunnen vissen. Een liefde die niet vergelijkbaar is met naastenliefde maar gecombineerd met de trots voor zijn beroep op geen enkele manier verwoest kan worden. Zolang de visserman met liefde zijn beroep blijft uitoefenen, zolang de visserman trots is op zijn bestaan. Kan geen enkele kwaardaardige orkaan de Nederlandse vissers verslaan…. want wij hebben trots en liefde voor ons vak. Uiteindelijk zijn wij de David die wint van Goliath!!
U kunt mij volgen op.
- Facebook : Martijn van den Berg
- Instagram : deschrijvendevisser
- Twitter : @romkes
-
Of vraag de nieuwsbrief aan op deze site.
Leest u ook even dit verhaal?
https://vrouw.nl/artikel/verhalen-achter-het-nieuws/39434/martijn-willy-anne-zorgt-in-haar-eentje-voor-5-kinderen-ze
Dank u wel!
