logo

All posts by Martijn

Wijsvinger!!

De Noordzee is een zee die van ons allemaal is, een gemeengoed waar ieder van ons zuinig mee om zou moeten gaan omdat hij zo bijzonder is. Het is een van de meest visrijke zeeën op aarde die onderwater een schat aan biodiversiteit biedt. Een zee die door vissers wordt gerespecteerd, niet alleen door de rijkelijke vangsten maar ook door het natuurgeweld in de vorm van hoge zeeën en zware stormen. Maar het respect tussen vissers is niet altijd even groot dan dat hij wel voor de zee is. 

Het zijn misschien wel de slechste eigenschappen van menig visser, schipper en eigenaar. Met een verachtelijke blik andere vissers aanwijzen wanneer deze iets stouts doet of heeft gedaan. Kleinerend gedrag vertonen tegen mede collega’s die met een afwijkende visvangst filosofie hun prooi proberen te vangen maar dit zonder succes doen. Ook afgunst tonen tegen over mede vissermannen die hun zaken wel op de rit hebben is een slechte hoedanigheid die veelvoudig voorkomt. 

Alle Noordzeevissers gaan met hetzelfde doel naar zee toe. Vissers willen namelijk zo snel mogelijk, op de meest rendement volle manier, zo veel mogelijk vis vangen om vervolgens weer heelhuids huiswaarts te keren. Het is een opgave waar iedere visser zijn eigen gedachtegang over heeft, maar zoals bij het nemen van een rotonde, linksom of rechtsom, kom je op hetzelfde punt uit.  
Toch blijft vissen een beroep waarbij, net zoals in het bankierleven, de visser zichzelf iets meer gunt dan de andere. Waar je collega en concurrent in één bent, oftewel concullega. Nieuwe netinnovaties, waardoor er beter vis wordt gevangen, worden zo lang mogelijk geheim gehouden voor collega’s om de concurrentie maar een stapje voor te blijven. Verplichte volg systemen (AIS die o.a. op de radar wordt weergeven) worden uitgeschakeld zodat men niet kan zien waar de ander vist. Sommige vissers worden zelfs verplicht, door hun schipper, dat zij onder geen beding een ander schip per marifoon oproepen waar op dat moment gevaar voor aanvaring mee is. Tja het is een ramp als iemand dat hoort, je positie door krijgt of op Marine Traffic kijkt waar het andere schip zich bevindt? Het niet oproepen kan tot hachelijke momenten leiden die zelf gevaarlijk genoemd kunnen worden. Dat alles alleen maar om de visplek niet prijs te geven, om je concullega maar één stapje voor te blijven. Tegenwoordig in het social media tijdperk, waar ook vissers dankbaar gebruik van maken, wordt ervan de vissers verlangt om met verstand met informatie om te gaan. Alles kan worden gebruikt en misbruikt tegen je. Het delen van een controle boot bijvoorbeeld, wordt dan ook veel later geplaatst dan dat het in werklijkheid plaatst heeft gevonden. 

Dat schippers liegen over hun vangsten is even logisch als een toilet gebruik. Waarom zal je direct je vangst doorgeven terwijl je een eigen bedrijf boven water probeerd te vissen. Wanneer een ander vissersschip op dezelfde visplek komt te vissen moet je de vangst, die plaatstelijk gesitueerd is, alweer delen. Een beetje slimme visserman weet zelf ook wel waar grote hoeveelheden vis te vangen is. Mochten ze er toch een keertje naast zitten bied een radar altijd uitkomst om te zien waar andere vissers heen en weer liggen te vissen. Maar het is wel zeker dat de ‘factor van gunnen’ niet is uitgevonden door een visserman.

Op zee is de visser voor zichzelf bezig terwijl zij allemaal hun vis uit hetzelfde zeewater halen.Wat de meeste vissers nog niet goed beseffen is dat een collectief sterker is dan een eenling. Een eensteens muurtje valt nog altijd eerder om dan een muur van gewapend beton. De eenzaam strijdende visser is niet opgewassen tegen het geweld van natuurorganisaties en de overheid. Eenzame vissers strijden een ongelijke strijd waarin de winnaar allang is bepaald. 

Het is een probleem van oudsher, jarenlang laconiek strijdend tegen elkaar zonder te beseffen dat vissers van het water af werden gejaagd. Vissende generaties die jaren gewerkt hebben met de bekende, het-komt-wel-goed mentaliteit. Ik eerst en dan pas heel ver achter de horizon een ander, zo leek het devies wel. Zelfs in visserij organisatorische kringen is het decennia terug al fout gegaan omdat daar al egoïsme zegevierde boven verstand en samenwerking. Een pijnlijke zaak die niet echt bevorderlijk is voor de geloofwaardigheid van de Noordzee visser.

Al blijven de belangen van vissers verschillend, zonder elkaar valt er over een aantal jaar niets meer te vissen. Wanneer je één vinger uitsteekt naar een ander, wijzen er vier naar jezelf.


Momenteel is mijn Facebook account naam, op last van Facebook, voor de aankomende 60 dagen veranderd. Maar u kunt mij nog steeds volgen op dit medium volgen.

Facebook: Martijn van den Berg (de schrijvende visser.)

Instagram: deschrijvendevisser

Twitter: @romkes3.

Webservice door: TexelOnline.com