De zee was blak, de wind woei amper. Zoals vissers het benoemen was het water koffiedik oftewel troebelig. De stroming jakkerde met anderhalve mijl noord over, en de visserij? De visserij was echt super. De eerste paar trekken deze week waren hemels. Vele kilo’s Tongen schoten door onze handen heen waarna ze uiteindelijk in kisten terecht kwamen in het ruim. Het snel voller zien worden van het visruim is een genot voor elke visser. Een goed begin is immers het halve werk, de drang, het verlangen en de hoop naar een goed gevuld visruim die week lijkt op dat moment dichterbij de realiteit te zijn dan dat het een illusie dreigt te worden.
Vanaf de ochtend tot aan het begin van de avond bleef de visserij super. Totdat de illusie toch overhand begon te krijgen. Op de radar verscheen, uit de richting van de Engelse kust, een kleine echo die koers recht op ons af had. Met een snelheid van tien knopen kwam het stipje steeds dichter en dichterbij. De radar gaf aan dat onze koersen op veilige afstand zouden kruisen, er leek niets aan de hand. Tot het moment dat het schip, op nog geen mijl afstand van ons, stil kwam te liggen.
Even schrokken wij van de onverwachte manoeuvre. Het schip zond geen ‘verplicht‘ AIS signaal uit waardoor wij bang werden dat de Engelse marine een onverwachte visserij controle kwam uitvoeren. Het zou zonde van de tijd zijn wanneer dit zo was, een controle duurt van de Engelsman gemiddeld vier uur, wat veel mis lopen van de vangst zou betekenen. Op het moment dat het schip zijn navigatie verlicht deed veranderen in dat van een beperkt manoeuvreerbaar schip hadden we toch liever gehad dat het een marineschip van de Engelse was. We werden domweg weggejaagd van onze plek.
Het schip was namelijk een survey vessel! Een boot dat in is gehuurd om de bodemgesteldheid te onderzoeken voor het plaatsen van windmolens. Nog voordat wij de kans kregen om het schip op te roepen via de marifoon hoorde wij een bekakte Engelse cliché stem ons benaderen. Zijn verzoek was vriendelijk, toch dringend maar duidelijk. Wij werden verzocht om niet binnen een afstand van één nautische mijl bij hem in de buurt te komen vanwege zijn onderzoek. Zouden wij dat wel doen, dan was de beste man genoodzaakt om de Engelse kustwacht op te roepen met alle gevolgen van dien. Wij hadden geen enkele keus, we moesten wel, dankzij zijn navigatie verlichting waren wij uitwijkplichtig, zijn dreiging maakte het de keus pijnlijker maar makkelijker.
Weg was onze super visserij dankzij de beste man, die alleen maar de opdracht uitvoerde wat hem werd opgedragen. Uit het niets werden wij weg gescheten alsof je een stuk stront bent die niets waard is. Een visrijke plek zomaar ontnomen omdat miljarden verslindende windmolens, zonder inspraak van mannen die al generaties op die plek hun zuur verdiende geld proberen te verdienen, belangrijker zijn dan de broodnodige voedselvoorziening.
Jaren hebben vissers, van de vorige generatie, geprobeerd om deze visplek optimaal te kunnen benutten. Bloed, zweet, tranen en veel leergeld heeft het de oudere vissers gekost om hun opvolging te kunnen laten vissen zoals zij nu doen. Een enkel besluit van hogerhand is er nodig geweest om de mannen van de zee dit te ontnemen. Niets of niemand die er wat aan kan doen. Zo gaat het niet op Engels visgebied, zo gaat het over de hele Noordzee. Ook in onze nationale wateren worden vissers aan de kant gekwakt alsof zij een stuk afval zijn.
Neem bijvoorbeeld de windmolens rond om Urk. De wit met rode vuurtoren van het voormalige Zuiderzee eiland zal nooit meer zo mooi boven het landschap afgetekend staan sinds er op de achtergrond windmolens zijn geplaatst. De Urker gemeenschap heeft gevochten tegen deze molens tot aan de Raad van Staten aan toe, zonder enig resultaat. Zo gaat het ook met de vissermannen, zo gaat het dus ook op zee.
‘Jammer heren vissermannen, een klimaatakkoord waar miljarden mee gemoeid zijn gaat boven het belang en de mini economie van de visserij. U zoekt maar een andere visplek. Succes.’ Het zal de veel uitgesproken tekst zijn van windmolen belangenbehartigers. Mensen die geen fluit geven om de gezinnen die moeten rondkomen van de visvangst. Heertjes die hun voeten op het bureau geplaatst hebben terwijl zij op internetbankieren kijken of hun centen al worden overgemaakt. Lafaards die profiteren van de maatschappelijke wensen, die niet eens weten wat ‘noeste arbeid’ inhoud.
Ik wil nog wel eens zien wat er gaat gebeuren met die veel belovende windmolens op de plek waar wij aan het begin van deze week die dikke visserij hadden. De bodem is daar plaatselijk nog slaper dan een moeras. Ik vraag me dan ook echt af of deze zogenaamde ‘groene energie’ reuzen blijven staan met veel tij en slecht weer? Molens in het Nederlands gedeelte van de Noordzee, waar minder stroming is en de grond veel harder, beginnen al te verzakken (een detail die niet snel door de media wordt gedeeld).
Ergens hoop ik dat de regeringen van de Noordzee landen een voorbeeld zullen nemen aan de Denen. De voormalige vikingen hebben hun projecten omtrent windmolenparken tot sowieso 2020 hebben stilgezet omdat het, bouwen en onderhouden, lang niet rendabel genoeg is voor hun.
Waarom moeten er percé op zee geld verslindende windmolens op zee worden gebouwd terwijl op de zorg van oudjes, die ons land na de oorlog hebben opgebouwd, telkens weer gekort wordt? Waarom worden windmolens niet in Natura 2000, waar straks ook niet meer gevist mag worden, gebieden geplaatst? Ook dat is voor de visserman een fijne oplossing maar toch beter dan dat de toekomst er nu uit ziet. Hoe ik de toekomst zie? Ik vraag me vandaag de dag eerder af hoe vissersschepen rolstoelproof kunnen worden gemaakt dan tot welke leeftijd ik straks door zal moeten vissen? Het vooruitzicht is niet zo fraai aangezien deze week de AOW leeftijd met drie maanden omhoog is gegaan. Het is wat subjectief en makelijk gedacht maar zonder die miljarden slurpende windmolens zal Jan Modaal zijn toekomst er een stuk zonniger uitzien.
Wilt u meer weten over het leven van een visser. Volgt u me dan op,
Facebook : De schrijvende visser
Twitter : @romkes3
Instagram : deschrijvendevisser
Of vraag de nieuws brief aan op deze site.
www.vissersvoorvrijezee.nl